Dag 17 en 18 allebei geplaatst!
Final Day!
We komen steeds moeilijker op gang en vanmorgen was het 09.00 uur voor we een keer onder douche sprongen. Om 10.00 uur uitgecheckt nadat we gevraagd had of de dame bij de receptie het adres van het Intercontinental voor ons op kon zoeken. We hadden geen internet en vergeten het adres in de tomtom te zetten. Van google had ze waarschijnlijk nog nooit gehoord evenals de naam Intercontinental hotel want het duurder een kwartier voor ze het adres had gevonden. Kwartier voor niets verspild want in de auto vonden we alsnog het adres.
Vervolgens besloten we eerst om via de Mulholland Drive naar Hollywood te rijden. De Mulholland Drive is een route door de heuvels van Beverly Hills. De weg is aangelegd in 1923 om de bewoners van Los Angeles makkelijker toegang te geven tot de heuvels en tevens vanwege het uitzicht. Tegenwoordig is dit de weg die de bewoners van Beverly Hills toegang tot hun landgoederen geeft en tevens een route die ons een goed uitzicht gaf in een aantal achtertuinen van deze landgoederen. En dan te weten dat de echte grote hutten niet te zien zijn………
Vervolgens richting Hollywood, we wilden natuurlijk zo dicht mogelijk bij het bekende Hollywood sign komen- Een uur flink kronkelen door de meest smalle straatjes, af en toe weer helemaal terug moeten of op zo´n smal weggetje te moeten keren hadden we ´m ineens! Een supermooi zicht op de letters en nog aardig dichtbij ook. Je kunt er niet helemaal komen en de wegen kronkelen er zo dat je vantevoren amper een route uit kunt stippelen. Het kost een tank benzine maar dan heb je ook wat.
We besloten dat we nu eerst naar ons hotel wilden gaan om nog een paar uurtjes bij het zwembad te liggen en dan morgenochtend nog een beetje rond te rijden. Aangekomen bij het Intercontinental voelde weer een beetje als thuiskomen. Alleen valet parking mogelijk en heren die meteen alle deuren voor je openhouden met een glimlach. Parkeren is dan ook 32 dollar per dag, maar daar komt ie weer `beter duur dan niet te koop`. Waar die uitspraak toch vandaan is gekomen? Jammer dat we het niet met de medebedenkers kunnen delen….., we missen jullie!
Onze kamer was er weer een zoals het moet zijn. Groot, kingbed en van alle gemakken voorzien! Het is weer een soort mini-suite. Of ze zien er allemaal zo uit of we hebben weer geluk gehad. De luxe is goed te vergelijken met Vegas, het enige verschil is dat de service er hier een is met een personal touch. We hadden gehoopt dat we nog wat ´celebs´ tegen zouden komen omdat gisteren de uitreiking van de Emmy´s is geweest en we zitten midden tussen alle studio´s maar helaas……
Onze vakantie zijn we geëindigd bij een zeer goede sushitent in Santa Monica. Wat was dat geweldige sushi! En dan te weten dat Marco de lekkerste op heeft. Heb er echt van genoten en ga de sushi in Nederland zeker missen. Zoals ze de sushi in Amerika maken hebben we ze nog nooit in Nederland gegeten. Alleen daarvoor zou ik al terugwillen naar hier, maar ook voor de Marshalls, de TJ Maxx, de outlets………..( Bianc, wanneer gaan we….?)
Nu nog even onze koffers herpakken en de wekker gaat morgen vroeg zodat we nog wat kunnen doen.
Dit zal onze laatste weblog zijn, wij hebben enorm genoten van deze vakantie maar ook van jullie reacties. Iedereen bedankt voor het lezen en het achterlaten van een reactie.
Back to reality!
Actie van de dag,
We hebben niet gewinkeld……………..en dat is al flink afkicken!
dinsdag 23 september 2008
Dag 17
Een dagje Scheveningen!
Internet opgestart en gekeken naar het resultaat in Rotterdam. Een gelijkspel waar we niet ontevreden mee mochten zijn. Godzijdank….
Deze ochtend vervolgens maar een stokbroodje, beleg en een litertje melk gekocht bij de plaatselijke supermarkt. Hadden we de afgelopen dagen ook gedaan en dat was ons goed bevallen, een normaal ontbijtje. Hierna zijn we nog even naar de outlet gereden, er bleek nog een alarmlabel aan een van de truien te hangen. En wij ons maar afvragen waarom dat alarm toch afging bij elke winkel die wij binnen gingen……
Door naar Agoura Hills naar het Renaissance Hotel. Na ingecheckt te hebben bij een Amerikaan met Griekse roots die hard zijn best deed maar Nederlandse namen te laten vallen gingen we naar onze kamer. Wederom prima kamer met een kingbed. Demis Roussous wist de naam van onze koningin te noemen en Rudi Carell en Marijke Amado. Na duidelijk gemaakt te hebben dat Marijke een Duitse is en dat Rudi ook niet geheel zuiver was na zijn overstap naar onze oosterburen zijn we maar in de auto gestapt richting Malibu Beach. Daar veel dure huizen langs de weg met een ligging aan de zee maar het kon ons niet echt bekoren. Op tv zie je veelal fraaie huizen direct aan de zee en die waren er ook wel maar toch ook een groot gedeelte vergane glorie waar een likje verf niet bij zou misstaan.
Na een paar fotos door naar Santa Monica.
Santa Monica beviel ons stukken beter. Onze grote vriend tomtom bracht ons feilloos naar een parkeergarage waar op steenworp afstand van de boulevard je de eerste twee uur gratis parkeerde. Naar het strand en de pier gelopen en heerlijk van het zonnetje en de activiteiten genoten. Heerlijk relaxte sfeer en een schitterend strand, compleet met de lifeguardhuisjes die we nog zo goed kennen van Baywatch. Helaas Pamela niet gezien.
Nog iets bizars op het strand! Uit een vorm van protest of iets dergelijks zijn op het strand naast de pier allemaal kruizen geplaats. Voor iedere militair die is gesneuveld in Irak of Afghanistan is een kruis geplaatst op het strand. Tevens wordt er een teller bij gehouden hoeveel er deze week al gesneuveld zijn, heel luguber.
Vervolgens door naar 3rd Avenue waar een promenade gecreëerd is die ervoor zorgt dat je geen last hebt van alle exclusieve auto´s, en last heb je van die krengen daar in Santa Monica. De ene Ferrari na de ander Rolls Royce. Bentley is ook populair en ook de nodige Volvo´s gezien, jajaja mensen………… Na een paar uur daar rondgelopen te hebben zijn we terug gegaan naar de auto. Daar 2 dollar afrekenen voor het parkeren en daar kan de burgemeester van Schevingen nog een voorbeeld aan nemen………………….. Opvallend weer hoe goed alles geregeld is. Prima parkeergarage, schone straten alleen toch ook wel een behoorlijk aantal daklozen maar daar heb je geen last van. Zielig zegt u… kan zijn maar ze hebben wel het hele jaar mooi weer. Dat dan weer wel.
Naar de Tacobell voor een voedzame en vitamine arme lunch en door naar Thousand Oaks waar we bij Fridays heerlijk gegeten hebben. Eindelijk een serveerster die meteen aangaf dat we Nederlanders waren in plaats van Duitsers. Happy hour daar elke zondag de hele dag dus de pints waren 3 dollar. Na de eerste genuttigd te hebben en een tweede besteld te hebben kreeg ik er twee op tafel geslingerd. Misverstand achter de bar maar onze serveerster had geen zin om er eentje terug te brengen dus die extra was on the house. Terwijl ik een New York strip steak verorberde keken we naar de Dallas Cowboys die de Green Bay Packers van de mat veegden. De serveerster kwam nog vragen of ik het American Football interessant vond en een leuk gesprek volgde. Ze was oorspronkelijk afkomstig uit Frankrijk en herkende ons accent dus meteen bij binnenkomst. Nog even gevraagd welk team volgens haar de super bowl zou winnen dit jaar en uiteraard meteen even aangegeven dat naar mijn idee rugby de enige echte sport was aangezien de spelers daarmee geen helm mochten dragen en ook gevraagd waarom ze in godsnaam ons woord football afgepakt hadden voor hun neprugby…………Laten we wel zijn mensen, het hep natuurlijk geen ene moer met het enige echte voetbal te maken….
Vervolgens van haar zijde de vraag waarom in godsnaam 80 procent van de Europeanen Obama in de Amerikaanse verkiezingen steunde. Ik refereerde daarbij aan Bush die iedereen in Europa spuugzat is waarna zij aangaf dat te begrijpen maar wisten wij wel dat McCain een oorlogsheld was…………. Alsof dat ervoor zorgt dat je een goede president bent maar het geeft wel weer aan hoe heel veel Amerikanen denken….. Na nog een dessert met chocolade en ijs hebben we afgerekend, 50 dollar inclusief tip en dat is naar mijn idee niet veel. Kom je goed mee weg Annelies Kraaijeveld…….. De nota is onderweg.
Actie van de dag
Loop je in een winkel waar naar jouw idee iemand een speelgoed leguaan uit een schap heeft gepakt. Blijkt dat ding ineens te leven en zijn kop te bewegen. Loopt er dus iemand zijn hagedisje uit te laten in de shoppingmall, compleet met halsband en riempje. Nou loopt heel Californie vol met omhooggevallen dames met chihuahuas, lees cavias, maar dit was volledig nieuw.
Internet opgestart en gekeken naar het resultaat in Rotterdam. Een gelijkspel waar we niet ontevreden mee mochten zijn. Godzijdank….
Deze ochtend vervolgens maar een stokbroodje, beleg en een litertje melk gekocht bij de plaatselijke supermarkt. Hadden we de afgelopen dagen ook gedaan en dat was ons goed bevallen, een normaal ontbijtje. Hierna zijn we nog even naar de outlet gereden, er bleek nog een alarmlabel aan een van de truien te hangen. En wij ons maar afvragen waarom dat alarm toch afging bij elke winkel die wij binnen gingen……
Door naar Agoura Hills naar het Renaissance Hotel. Na ingecheckt te hebben bij een Amerikaan met Griekse roots die hard zijn best deed maar Nederlandse namen te laten vallen gingen we naar onze kamer. Wederom prima kamer met een kingbed. Demis Roussous wist de naam van onze koningin te noemen en Rudi Carell en Marijke Amado. Na duidelijk gemaakt te hebben dat Marijke een Duitse is en dat Rudi ook niet geheel zuiver was na zijn overstap naar onze oosterburen zijn we maar in de auto gestapt richting Malibu Beach. Daar veel dure huizen langs de weg met een ligging aan de zee maar het kon ons niet echt bekoren. Op tv zie je veelal fraaie huizen direct aan de zee en die waren er ook wel maar toch ook een groot gedeelte vergane glorie waar een likje verf niet bij zou misstaan.
Na een paar fotos door naar Santa Monica.
Santa Monica beviel ons stukken beter. Onze grote vriend tomtom bracht ons feilloos naar een parkeergarage waar op steenworp afstand van de boulevard je de eerste twee uur gratis parkeerde. Naar het strand en de pier gelopen en heerlijk van het zonnetje en de activiteiten genoten. Heerlijk relaxte sfeer en een schitterend strand, compleet met de lifeguardhuisjes die we nog zo goed kennen van Baywatch. Helaas Pamela niet gezien.
Nog iets bizars op het strand! Uit een vorm van protest of iets dergelijks zijn op het strand naast de pier allemaal kruizen geplaats. Voor iedere militair die is gesneuveld in Irak of Afghanistan is een kruis geplaatst op het strand. Tevens wordt er een teller bij gehouden hoeveel er deze week al gesneuveld zijn, heel luguber.
Vervolgens door naar 3rd Avenue waar een promenade gecreëerd is die ervoor zorgt dat je geen last hebt van alle exclusieve auto´s, en last heb je van die krengen daar in Santa Monica. De ene Ferrari na de ander Rolls Royce. Bentley is ook populair en ook de nodige Volvo´s gezien, jajaja mensen………… Na een paar uur daar rondgelopen te hebben zijn we terug gegaan naar de auto. Daar 2 dollar afrekenen voor het parkeren en daar kan de burgemeester van Schevingen nog een voorbeeld aan nemen………………….. Opvallend weer hoe goed alles geregeld is. Prima parkeergarage, schone straten alleen toch ook wel een behoorlijk aantal daklozen maar daar heb je geen last van. Zielig zegt u… kan zijn maar ze hebben wel het hele jaar mooi weer. Dat dan weer wel.
Naar de Tacobell voor een voedzame en vitamine arme lunch en door naar Thousand Oaks waar we bij Fridays heerlijk gegeten hebben. Eindelijk een serveerster die meteen aangaf dat we Nederlanders waren in plaats van Duitsers. Happy hour daar elke zondag de hele dag dus de pints waren 3 dollar. Na de eerste genuttigd te hebben en een tweede besteld te hebben kreeg ik er twee op tafel geslingerd. Misverstand achter de bar maar onze serveerster had geen zin om er eentje terug te brengen dus die extra was on the house. Terwijl ik een New York strip steak verorberde keken we naar de Dallas Cowboys die de Green Bay Packers van de mat veegden. De serveerster kwam nog vragen of ik het American Football interessant vond en een leuk gesprek volgde. Ze was oorspronkelijk afkomstig uit Frankrijk en herkende ons accent dus meteen bij binnenkomst. Nog even gevraagd welk team volgens haar de super bowl zou winnen dit jaar en uiteraard meteen even aangegeven dat naar mijn idee rugby de enige echte sport was aangezien de spelers daarmee geen helm mochten dragen en ook gevraagd waarom ze in godsnaam ons woord football afgepakt hadden voor hun neprugby…………Laten we wel zijn mensen, het hep natuurlijk geen ene moer met het enige echte voetbal te maken….
Vervolgens van haar zijde de vraag waarom in godsnaam 80 procent van de Europeanen Obama in de Amerikaanse verkiezingen steunde. Ik refereerde daarbij aan Bush die iedereen in Europa spuugzat is waarna zij aangaf dat te begrijpen maar wisten wij wel dat McCain een oorlogsheld was…………. Alsof dat ervoor zorgt dat je een goede president bent maar het geeft wel weer aan hoe heel veel Amerikanen denken….. Na nog een dessert met chocolade en ijs hebben we afgerekend, 50 dollar inclusief tip en dat is naar mijn idee niet veel. Kom je goed mee weg Annelies Kraaijeveld…….. De nota is onderweg.
Actie van de dag
Loop je in een winkel waar naar jouw idee iemand een speelgoed leguaan uit een schap heeft gepakt. Blijkt dat ding ineens te leven en zijn kop te bewegen. Loopt er dus iemand zijn hagedisje uit te laten in de shoppingmall, compleet met halsband en riempje. Nou loopt heel Californie vol met omhooggevallen dames met chihuahuas, lees cavias, maar dit was volledig nieuw.
zondag 21 september 2008
Dag 16
Santa Barbara, geen wonder dat iedereen hier met pensioen wil!
Deze ochtend lekker rustig aan gedaan en op het gemakkie richting Santa Barbara gereden. Een plaats die een kleine 100 mijl ten noorden van LA ligt en een heerlijke relaxte sfeer heeft. Na het nodige zoeken dat ons leidde naar een sjieke wijk met vele schitterende huizen met een uitzicht over de Pacific wisten we eindelijk de boulevard te bereiken. Auto geparkeerd en de boulevard afgelopen. Het was zaterdag dus veel mensen die het strand opzochten met hun gezin en uiteraard ook hier weer veel toeristen. Er wordt hier op de boulevard veel gefietst en er zijn veel hardlopers. Daarnaast staat en rijdt het er vol van dure auto´s met de meest glimmende velgjes.
In eerste instantie hebben wij ook gekeken om twee nachten in Santa Barbara te verblijven maar de prijzen voor hotelovernachtingen deden ons doen besluiten om in Camarillo te blijven. Voor een driesterren hotelletje wilde men daar ook nog een 300 dollar per nacht hebben. Nee, ik heb geen 0 teveel getypt en een komma ben ik ook niet vergeten………..
Een plaats waar het goed toeven is en op de lijst staat van vele Amerikanen om hier hun retirement tot uitvoer te brengen. Ik mag wel zegen dat Marco ook deze plaats in overweging zal nemen om zich terug te trekken op zn 65e……………
Na een paar uurtjes weer freeway 101 weer opgezocht om weer zuidelijk te trekken, terug naar Camarillo waar we nog een paar winkels bezocht hebben om vervolgens wat te eten. Zin in een paar biertjes dus Marike achter het stuur en terug naar het hotel.
Al met al een rustig dagje met mooi weer.
Morgen naar Agoura Hills om in te checken in het Renaissance Hotel en een kijkje te nemen in Malibu Beach en Santa Monica.
Dit alles pas nadat in eerste instantie de laptop is opgestart om te kijken wat het resultaat in Rotterdam was. Inmiddels is in Nederlandse tijd de jaarlijkse dag van de haat begonnen en ik moet zeggen dat ondanks dat ik aan de andere zijde van de wereld ben de zenuwen weer ouderwets door mijn lijf gieren. Voor het eerst in jaren dat ik er niet bij ben en volgens velen misschien ook wel zo slim maar naar mijn idee is het altijd beter om die gifbeker leeg te drinken met 40 duizend gelijkgestemden dan op zo een grote afstand maar af te moeten wachten.
Kijkend naar het spel van de afgelopen weken heb ik er weer een hard hoofd in maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Kampioen worden we weer niet maar laat ons in ieder geval deze dag weer eens juichen. Mocht het resultaat er niet komen knok dan tot de laatste snik en schop in ieder geval van dat nare volk de gracht in………….. Inderdaad mensen, mooi voetbal scheelt me op deze dag geen ene reet. Er moet gewoon gewonnen worden.
Feyenoord, je hebt ons de afgelopen jaren zo veel verdriet gedaan, maar alsjeblieft laat me morgen bij het opstaan trots op je zijn. Zorg ervoor dat ik morgen nog een extra mooie dag mag hebben hier in Californie. Amen…..
Als besluit nog twee uitspraken.
Ten eerste eentje van Rob Jacobs, niet onze meest succesvolle trainer in de jaren 80 maar hij wist wel VV Tricht te behouden van degradatie afgelopen seizoen. Afgelopen week op RTV Rijnmond´
Wie denken die Amsterdammers wel niet dat ze zijn. Wij zijn Feyenoord en moeten baas zijn in eigen huis.
En zo leg ut Rob
Ten tweede eentje van de Rotterdamse nachtburgemeester, Jules Deelder,
Amsterdammers, prima mensen, goed hart, het zou alleen gekookt op hun rug moeten hangen op zo een hoogte dat de honden er net bij kennen.
Welterusten!
Actie van de dag,
Toch nog even stiekem een TJ Maxx in gelopen die we onderweg tegenkwamen. Weer wat leuke dingen weten te scoren. Na het afrekenen kwamen we erachter dat 1 Ralph Lauren trui niet op de bon stond, en het is hier al zo goedkoop! Bedankt meneer TJ Maxx………
Deze ochtend lekker rustig aan gedaan en op het gemakkie richting Santa Barbara gereden. Een plaats die een kleine 100 mijl ten noorden van LA ligt en een heerlijke relaxte sfeer heeft. Na het nodige zoeken dat ons leidde naar een sjieke wijk met vele schitterende huizen met een uitzicht over de Pacific wisten we eindelijk de boulevard te bereiken. Auto geparkeerd en de boulevard afgelopen. Het was zaterdag dus veel mensen die het strand opzochten met hun gezin en uiteraard ook hier weer veel toeristen. Er wordt hier op de boulevard veel gefietst en er zijn veel hardlopers. Daarnaast staat en rijdt het er vol van dure auto´s met de meest glimmende velgjes.
In eerste instantie hebben wij ook gekeken om twee nachten in Santa Barbara te verblijven maar de prijzen voor hotelovernachtingen deden ons doen besluiten om in Camarillo te blijven. Voor een driesterren hotelletje wilde men daar ook nog een 300 dollar per nacht hebben. Nee, ik heb geen 0 teveel getypt en een komma ben ik ook niet vergeten………..
Een plaats waar het goed toeven is en op de lijst staat van vele Amerikanen om hier hun retirement tot uitvoer te brengen. Ik mag wel zegen dat Marco ook deze plaats in overweging zal nemen om zich terug te trekken op zn 65e……………
Na een paar uurtjes weer freeway 101 weer opgezocht om weer zuidelijk te trekken, terug naar Camarillo waar we nog een paar winkels bezocht hebben om vervolgens wat te eten. Zin in een paar biertjes dus Marike achter het stuur en terug naar het hotel.
Al met al een rustig dagje met mooi weer.
Morgen naar Agoura Hills om in te checken in het Renaissance Hotel en een kijkje te nemen in Malibu Beach en Santa Monica.
Dit alles pas nadat in eerste instantie de laptop is opgestart om te kijken wat het resultaat in Rotterdam was. Inmiddels is in Nederlandse tijd de jaarlijkse dag van de haat begonnen en ik moet zeggen dat ondanks dat ik aan de andere zijde van de wereld ben de zenuwen weer ouderwets door mijn lijf gieren. Voor het eerst in jaren dat ik er niet bij ben en volgens velen misschien ook wel zo slim maar naar mijn idee is het altijd beter om die gifbeker leeg te drinken met 40 duizend gelijkgestemden dan op zo een grote afstand maar af te moeten wachten.
Kijkend naar het spel van de afgelopen weken heb ik er weer een hard hoofd in maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Kampioen worden we weer niet maar laat ons in ieder geval deze dag weer eens juichen. Mocht het resultaat er niet komen knok dan tot de laatste snik en schop in ieder geval van dat nare volk de gracht in………….. Inderdaad mensen, mooi voetbal scheelt me op deze dag geen ene reet. Er moet gewoon gewonnen worden.
Feyenoord, je hebt ons de afgelopen jaren zo veel verdriet gedaan, maar alsjeblieft laat me morgen bij het opstaan trots op je zijn. Zorg ervoor dat ik morgen nog een extra mooie dag mag hebben hier in Californie. Amen…..
Als besluit nog twee uitspraken.
Ten eerste eentje van Rob Jacobs, niet onze meest succesvolle trainer in de jaren 80 maar hij wist wel VV Tricht te behouden van degradatie afgelopen seizoen. Afgelopen week op RTV Rijnmond´
Wie denken die Amsterdammers wel niet dat ze zijn. Wij zijn Feyenoord en moeten baas zijn in eigen huis.
En zo leg ut Rob
Ten tweede eentje van de Rotterdamse nachtburgemeester, Jules Deelder,
Amsterdammers, prima mensen, goed hart, het zou alleen gekookt op hun rug moeten hangen op zo een hoogte dat de honden er net bij kennen.
Welterusten!
Actie van de dag,
Toch nog even stiekem een TJ Maxx in gelopen die we onderweg tegenkwamen. Weer wat leuke dingen weten te scoren. Na het afrekenen kwamen we erachter dat 1 Ralph Lauren trui niet op de bon stond, en het is hier al zo goedkoop! Bedankt meneer TJ Maxx………
zaterdag 20 september 2008
Dag 15
De A2 stelt helemaal niks voor!
Gisteren nog even in de auto gestapt om op Fremont Street te kijken. Het oude Downtown Las Vegas waar alles begonnen is. Enkele jaren geleden merkten de hotels daar dat de belangstelling terugliep door de moderne hotels aan de strip met al hun snufjes en attracties. De heren hebben de koppen bij elkaar gestoken en besloten dat ze iets moesten ontwikkelen wat de mensen weer terug zou brengen. Het resultaat is het grootste televisiescherm ter wereld dat boven de straat hangt. Geweldig initiatief met zeer spectaculaire beeld en geluidseffecten. Dit wordt gecombineerd met vooral vergane glorie. Oude hotels, oude casino´s waarin personeel werkt dat waarschijnlijk al ruim 40 jaar in Vegas werkzaam is…………… Buiten liep iedereen met een fles bier in z´n klauwen en een rockband op een podium vermaakte de boel buiten. In een woord fantastisch, vooral de sfeer die daar hing. Geloof dat ik alleen iets enthousiaster was dan Marike.
Vanochtend eerst maar eens het ontbijtbuffet van het Wynn geplunderd alvorens uit te checken. Na de creditcard nog maar eens extra gevuld te hebben hebben we onze auto door valetparking voor de deur laten zetten. Koffers erin en hiermee kwam een einde aan alle luxe en met een naar gevoel gedag gezegd tegen het Wynn hotel. Fantastische dagen gehad en zou er graag nog eens terugkeren.
Rustig de strip afgereden en nog een paar foto´s genomen, tank volgegooid en de koelbox met ijs gevuld. 500 kilometers te gaan tot aan Camarillo.
Na een half uurtje rijden duikt er ineens een oase op vanuit de woestijn, het lijkt een fatamorgana maar als we dichterbij komen blijkt het een outlet te zijn. We kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen zitten we al op de afslag. Verder heeft deze oase een kitcherig hotel met oude kansloze achtbaan en een tankstation te bieden. Snel nog een paar inkopen gedaan om vervolgens de lange weg af te leggen door een dorre troosteloze bende.
De rit verliep uitstekend maar hoe verder we richting Los Angeles kwamen hoe drukker het werd en dan met name aan de andere zijde van de weg. Gelukkig heeft mevrouw Maij Wegge hier in de VS meer succes gehad met haar carpoolstrook. Aangezien wij met z´n tweetjes in de auto zaten mochten we daar mooi gebruik van maken.
Nou ben ik gewend om aan te sluiten op de A2 en wekelijks menig uurtje naar de achterlichten van de voorganger te staren maar dat is helemaal niks vergeleken met het verkeer rondom LA. Rijdend richting LA hebben we zeker een kleine 70 kilometer aan file aan de andere zijde mogen bekijken. Verkeer dat de stad verliet terwijl wij richting LA reden om er vervolgens omheen te rijden. Ik denk dat wij gedurende een paar uur het totale aantal auto´s dat er in Nederland rijdt hebben mogen bekijken. Nog nooit zoiets meegemaakt, wat een drukte. In het kader van het oog wil ook wat had ik plaats genomen achter een witte BMW X5 die in ene ook maar ging remmen wat ervoor zorgde dat ook ik in de ankers kon. Uiteraard waren de mensen niet alleen aan een zijde de stad aan het verlaten maar ook aan de andere zijde. Lekker naïef gedacht maar ook wij stonden vast. Gelukkig viel het aan onze zijde nog wel mee dus rond de klok van half zeven konden we inchecken in het Courtyard Camarillo. Geen op afstand bedienbare gordijnen, geen uitzicht maar wel een kingbed.
Hierna hebben we, alweer het verveelt ons niet snel, nog even een paar winkels bezocht om daarna nog door te rijden naar Oxnard om de Outback te visiteren. Nog een stukje kip en een stuk dood dier in de vorm van een porterhouse steak van circa 560 gram soldaat gemaakt. Om half 11 terug op de kamer.
Morgen Santa Barbara. Bring it on.
Actie van de dag,
Aansluiten in de file en automatisch het nummer van Otjes willen draaien om even bij te praten………. Achtletterwoord lingo zeg ik dan….kansloos!
Gisteren nog even in de auto gestapt om op Fremont Street te kijken. Het oude Downtown Las Vegas waar alles begonnen is. Enkele jaren geleden merkten de hotels daar dat de belangstelling terugliep door de moderne hotels aan de strip met al hun snufjes en attracties. De heren hebben de koppen bij elkaar gestoken en besloten dat ze iets moesten ontwikkelen wat de mensen weer terug zou brengen. Het resultaat is het grootste televisiescherm ter wereld dat boven de straat hangt. Geweldig initiatief met zeer spectaculaire beeld en geluidseffecten. Dit wordt gecombineerd met vooral vergane glorie. Oude hotels, oude casino´s waarin personeel werkt dat waarschijnlijk al ruim 40 jaar in Vegas werkzaam is…………… Buiten liep iedereen met een fles bier in z´n klauwen en een rockband op een podium vermaakte de boel buiten. In een woord fantastisch, vooral de sfeer die daar hing. Geloof dat ik alleen iets enthousiaster was dan Marike.
Vanochtend eerst maar eens het ontbijtbuffet van het Wynn geplunderd alvorens uit te checken. Na de creditcard nog maar eens extra gevuld te hebben hebben we onze auto door valetparking voor de deur laten zetten. Koffers erin en hiermee kwam een einde aan alle luxe en met een naar gevoel gedag gezegd tegen het Wynn hotel. Fantastische dagen gehad en zou er graag nog eens terugkeren.
Rustig de strip afgereden en nog een paar foto´s genomen, tank volgegooid en de koelbox met ijs gevuld. 500 kilometers te gaan tot aan Camarillo.
Na een half uurtje rijden duikt er ineens een oase op vanuit de woestijn, het lijkt een fatamorgana maar als we dichterbij komen blijkt het een outlet te zijn. We kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen zitten we al op de afslag. Verder heeft deze oase een kitcherig hotel met oude kansloze achtbaan en een tankstation te bieden. Snel nog een paar inkopen gedaan om vervolgens de lange weg af te leggen door een dorre troosteloze bende.
De rit verliep uitstekend maar hoe verder we richting Los Angeles kwamen hoe drukker het werd en dan met name aan de andere zijde van de weg. Gelukkig heeft mevrouw Maij Wegge hier in de VS meer succes gehad met haar carpoolstrook. Aangezien wij met z´n tweetjes in de auto zaten mochten we daar mooi gebruik van maken.
Nou ben ik gewend om aan te sluiten op de A2 en wekelijks menig uurtje naar de achterlichten van de voorganger te staren maar dat is helemaal niks vergeleken met het verkeer rondom LA. Rijdend richting LA hebben we zeker een kleine 70 kilometer aan file aan de andere zijde mogen bekijken. Verkeer dat de stad verliet terwijl wij richting LA reden om er vervolgens omheen te rijden. Ik denk dat wij gedurende een paar uur het totale aantal auto´s dat er in Nederland rijdt hebben mogen bekijken. Nog nooit zoiets meegemaakt, wat een drukte. In het kader van het oog wil ook wat had ik plaats genomen achter een witte BMW X5 die in ene ook maar ging remmen wat ervoor zorgde dat ook ik in de ankers kon. Uiteraard waren de mensen niet alleen aan een zijde de stad aan het verlaten maar ook aan de andere zijde. Lekker naïef gedacht maar ook wij stonden vast. Gelukkig viel het aan onze zijde nog wel mee dus rond de klok van half zeven konden we inchecken in het Courtyard Camarillo. Geen op afstand bedienbare gordijnen, geen uitzicht maar wel een kingbed.
Hierna hebben we, alweer het verveelt ons niet snel, nog even een paar winkels bezocht om daarna nog door te rijden naar Oxnard om de Outback te visiteren. Nog een stukje kip en een stuk dood dier in de vorm van een porterhouse steak van circa 560 gram soldaat gemaakt. Om half 11 terug op de kamer.
Morgen Santa Barbara. Bring it on.
Actie van de dag,
Aansluiten in de file en automatisch het nummer van Otjes willen draaien om even bij te praten………. Achtletterwoord lingo zeg ik dan….kansloos!
vrijdag 19 september 2008
Dag 14
Last day in Vegas!
Het begint een beetje saai te worden maar wederom om 08.30 uur naar het zwembad gegaan. Het is dan al aardig heet en dus een plekje in de schaduw kan geen kwaad. Gelukkig komt men regelmatig langs met flesjes koud water. Het zwemwater zelf is overigens gekoeld. Niets verwarmd zwembad dus maar gekoeld…En ondanks de hitte hier is het toch altijd even slikken voordat je je het water in waagt.
Om 14.00 uur naar onze kamer gegaan en vervolgens nog even een rondje gelopen rondom ons hotel en de shoppingmall aan de overkant van de Strip. Als lunch nog even wat sushi gehapt en daarna even shoppen. Marco nog wat nieuwe kleding gekocht bij Abercrombie & Fitch. Leuk merk wat hier erg populair is maar wat je in Nederland niet tegenkomt. Ook ik heb een poging gedaan om er iets te kopen maar de grootste maar was L. Nou heb ik geen maatje 0 maar in deze L paste ik niet, het moet niet gekker worden…. En dat in het land waar bijna alleen maar dikke mensen rondlopen.
Time flies when…..inmiddels was het alweer 17.30 uur. Terug naar de kamer en ons gedoucht voor het avondeten. We hadden tegen elkaar gezegd dat we onze trouwdag met een etentje in Vegas zouden vieren. Dus deze laatste avond zouden we naar een Michelin ster restaurant gaan. Die zijn hier volop maar we hebben gekozen voor Daniel Boulud, lekker dichtbij in ons eigen hotel. Nou wij weten inmiddels hoe je aan een Michelin Ster komt, ze zijn hier gewoon te koop.
Nee zonder gekheid, het was best goed maar wij vonden het geen Michelin ster waard. Het kan zijn dat wij verpest zijn maar er waren toch echt wel een aantal dingen die niet klopten en volgens ons in Nederland niet gebeuren in een sterrenrestaurant. Zo hadden we binnen 3 kwartier ons voorgerecht en hoofdgerecht al op terwijl we hadden gezegd het rustig aan te willen doen omdat we de hele avond de tijd hadden. Nou is het in Amerika heel gewoon om snel te eten maar toch….
Klein dompertje op onze afsluiting dus!
Nu gaan we nog even naar Fremont Street, het echte oude Las Vegas. De foto´s houden jullie eventueel nog te goed.
En dan nog eens wat. Waar wij ons al de hele vakantie aan ergeren, althans we lachen erom, is aan bellende Amerikanen. En dan niet even snel een belletje maar complete conversaties van hele ochtenden. Aan het zwembad, middenin restaurants en dan gebruiken ze die dingen ook nog als walkie-talkies. Dus niet aan het oor, maar voor hun mond en dan zo hard praten, schreeuwen als je kan! Zelfs in het zwembad staan ze met 1 droge arm om hun mobieltje boven water te houden want stel dat je gebeld wordt….
Daarnaast blijven we kijken naar het aantal strak getrokken en opgepompte mensen. Je hoeft er echt geen moeite voor te doen om ze te herkennen want er lopen er zoveel rond, en het ergste is dat ze zichzelf zo ongelooflijk belangrijk vinden…. Het loopt hier gewoon vol met Sylivies van der Vaart, en dan hoor ik jullie denken `wat is er mis met Sylvie van der Vaart`, nou alles!!!
Actie van de dag,
Zelfs in een Michelin sterrenrestaurant zitten die Amerikanen met hun mobiel aan hun oor gewoon te bellen. En niet eentje maar gewoon een aantal Amerikanen. Wij blijven ons verbazen, of toch eigenlijk ook weer niet!
Het begint een beetje saai te worden maar wederom om 08.30 uur naar het zwembad gegaan. Het is dan al aardig heet en dus een plekje in de schaduw kan geen kwaad. Gelukkig komt men regelmatig langs met flesjes koud water. Het zwemwater zelf is overigens gekoeld. Niets verwarmd zwembad dus maar gekoeld…En ondanks de hitte hier is het toch altijd even slikken voordat je je het water in waagt.
Om 14.00 uur naar onze kamer gegaan en vervolgens nog even een rondje gelopen rondom ons hotel en de shoppingmall aan de overkant van de Strip. Als lunch nog even wat sushi gehapt en daarna even shoppen. Marco nog wat nieuwe kleding gekocht bij Abercrombie & Fitch. Leuk merk wat hier erg populair is maar wat je in Nederland niet tegenkomt. Ook ik heb een poging gedaan om er iets te kopen maar de grootste maar was L. Nou heb ik geen maatje 0 maar in deze L paste ik niet, het moet niet gekker worden…. En dat in het land waar bijna alleen maar dikke mensen rondlopen.
Time flies when…..inmiddels was het alweer 17.30 uur. Terug naar de kamer en ons gedoucht voor het avondeten. We hadden tegen elkaar gezegd dat we onze trouwdag met een etentje in Vegas zouden vieren. Dus deze laatste avond zouden we naar een Michelin ster restaurant gaan. Die zijn hier volop maar we hebben gekozen voor Daniel Boulud, lekker dichtbij in ons eigen hotel. Nou wij weten inmiddels hoe je aan een Michelin Ster komt, ze zijn hier gewoon te koop.
Nee zonder gekheid, het was best goed maar wij vonden het geen Michelin ster waard. Het kan zijn dat wij verpest zijn maar er waren toch echt wel een aantal dingen die niet klopten en volgens ons in Nederland niet gebeuren in een sterrenrestaurant. Zo hadden we binnen 3 kwartier ons voorgerecht en hoofdgerecht al op terwijl we hadden gezegd het rustig aan te willen doen omdat we de hele avond de tijd hadden. Nou is het in Amerika heel gewoon om snel te eten maar toch….
Klein dompertje op onze afsluiting dus!
Nu gaan we nog even naar Fremont Street, het echte oude Las Vegas. De foto´s houden jullie eventueel nog te goed.
En dan nog eens wat. Waar wij ons al de hele vakantie aan ergeren, althans we lachen erom, is aan bellende Amerikanen. En dan niet even snel een belletje maar complete conversaties van hele ochtenden. Aan het zwembad, middenin restaurants en dan gebruiken ze die dingen ook nog als walkie-talkies. Dus niet aan het oor, maar voor hun mond en dan zo hard praten, schreeuwen als je kan! Zelfs in het zwembad staan ze met 1 droge arm om hun mobieltje boven water te houden want stel dat je gebeld wordt….
Daarnaast blijven we kijken naar het aantal strak getrokken en opgepompte mensen. Je hoeft er echt geen moeite voor te doen om ze te herkennen want er lopen er zoveel rond, en het ergste is dat ze zichzelf zo ongelooflijk belangrijk vinden…. Het loopt hier gewoon vol met Sylivies van der Vaart, en dan hoor ik jullie denken `wat is er mis met Sylvie van der Vaart`, nou alles!!!
Actie van de dag,
Zelfs in een Michelin sterrenrestaurant zitten die Amerikanen met hun mobiel aan hun oor gewoon te bellen. En niet eentje maar gewoon een aantal Amerikanen. Wij blijven ons verbazen, of toch eigenlijk ook weer niet!
woensdag 17 september 2008
Dag 13
Ô !
We zijn weer online, meteen even de foto´s en de weblog van gisteren geplaatst.
Vanmorgen gestart met een half dagje zwembad waar we weer rond 08.30 uur present waren. Heerlijk zwembadje en toch weer heel anders en rustiger dan bijvoorbeeld het Venetian.
Om 13.00 uur houden we het voor gezien, zo ie zo zien we dat er wat bewolking in aantocht is en het lijkt ook te gaan regenen ( wat later ook gebeurd maar dan weer voor 1 minuut een paar drupje ofzo)
Om 14.00 rijden we naar het Bellagio, we hebben voor vanavond kaartjes voor Cirque du Soleil
en we moeten de kaartjes nog ophalen. We kijken nog wat rond in het Bellagio maar eigenlijk zijn alle hotels wel een beetje hetzelfde, grote casino´s, veel dure winkels en mooie restaurants. Vanuit het Bellagio gaan we weer terug naar onze kamer en kleden ons om. We eten snel wat en om 18.15 uur vertrekken we richting Bellagio.
We zijn heel benieuwd naar de show van vanavond. We gaan naar Ô , een show die alleen in Las Vegas te zien is en niet als andere shows de wereld rondreizen. Inmiddels weten we ook waarom, deze show KAN niet rond de wereld reizen. Er waren een aantal mensen die ons gewaarschuwd hadden, als je Ô gezien hebt vallen de andere shows van Cirque du Soleil een beetje in het niet….en helaas moeten we dat bevestigen.
Alles in deze show draait om water. Het is echt de meest mooie show die we ooit gezien hebben. Het bezorgde ons kippenvel en was echt adembenemend. Alleen al wat ze met het `podium` uitvoeren. Op het ene moment is het een groot en diep zwembad, het volgende moment is het gewoon een podium. Het lijkt een soort combinatie van acrobatiek, schoonzwemmen en schoonspringen inclusief de 20 meter plank, of zoiets…… Niet te beschrijven eigenlijk maar als iemand naar Vegas gaat, mag diegene wat ons betreft Ô niet missen!!
Na de show zijn we nog even bij de `Fountains of Bellagio wezen kijken. Ieder kwartier wordt hier een fonteinshow gegeven die iedere keer weer anders is. Iedere show duurt ongeveer 5 minuten maar ook dit is weer een prachtig gezicht. Zoiets kan alleen in Las Vegas!
Actie van de dag,
De actie van de dag is dat we eigenlijk geen actie van de dag hebben!
We zijn weer online, meteen even de foto´s en de weblog van gisteren geplaatst.
Vanmorgen gestart met een half dagje zwembad waar we weer rond 08.30 uur present waren. Heerlijk zwembadje en toch weer heel anders en rustiger dan bijvoorbeeld het Venetian.
Om 13.00 uur houden we het voor gezien, zo ie zo zien we dat er wat bewolking in aantocht is en het lijkt ook te gaan regenen ( wat later ook gebeurd maar dan weer voor 1 minuut een paar drupje ofzo)
Om 14.00 rijden we naar het Bellagio, we hebben voor vanavond kaartjes voor Cirque du Soleil
en we moeten de kaartjes nog ophalen. We kijken nog wat rond in het Bellagio maar eigenlijk zijn alle hotels wel een beetje hetzelfde, grote casino´s, veel dure winkels en mooie restaurants. Vanuit het Bellagio gaan we weer terug naar onze kamer en kleden ons om. We eten snel wat en om 18.15 uur vertrekken we richting Bellagio.
We zijn heel benieuwd naar de show van vanavond. We gaan naar Ô , een show die alleen in Las Vegas te zien is en niet als andere shows de wereld rondreizen. Inmiddels weten we ook waarom, deze show KAN niet rond de wereld reizen. Er waren een aantal mensen die ons gewaarschuwd hadden, als je Ô gezien hebt vallen de andere shows van Cirque du Soleil een beetje in het niet….en helaas moeten we dat bevestigen.
Alles in deze show draait om water. Het is echt de meest mooie show die we ooit gezien hebben. Het bezorgde ons kippenvel en was echt adembenemend. Alleen al wat ze met het `podium` uitvoeren. Op het ene moment is het een groot en diep zwembad, het volgende moment is het gewoon een podium. Het lijkt een soort combinatie van acrobatiek, schoonzwemmen en schoonspringen inclusief de 20 meter plank, of zoiets…… Niet te beschrijven eigenlijk maar als iemand naar Vegas gaat, mag diegene wat ons betreft Ô niet missen!!
Na de show zijn we nog even bij de `Fountains of Bellagio wezen kijken. Ieder kwartier wordt hier een fonteinshow gegeven die iedere keer weer anders is. Iedere show duurt ongeveer 5 minuten maar ook dit is weer een prachtig gezicht. Zoiets kan alleen in Las Vegas!
Actie van de dag,
De actie van de dag is dat we eigenlijk geen actie van de dag hebben!
Abonneren op:
Posts (Atom)
